هنر رومانسک با توسعه جامعه فئودال و شکوفایی سبکهای مذهبی قرون وسطی همزمان است. سازندگان بزرگ نقش پررنگی در اشاعة معماری رومی ایفا کرده اند. معماری رومانسک در اواخر قرن دهم زاده شد و باشکوفایی هنر گوتیک در حدود ۱۱۵۰-۱۱۴۰ میلادی در فرانسه و مناطق دیگر، در ابتدای قرن سیزدهم محو گردید.
دو دوره در هنر رومانسک متمایز است:. دورة اول هنر رومانسک (اواخر قرن دهم تادوسوم قرن یازدهم ) که نمایانگار پیدایش آن است و دوره دوم هنر رومانسک که بلوغش را نشان می دهد.
نقشه ها:
نقشه بازیلیکی برتری می یابد اما تفاسير متعددی پیدا می کند، همراه با الحاق فرعيات و اضافه شدن گوشواره عرضی که روی آن محراب هایی (نماز خانه ثانویه) قرار می گیرد. همچنین محراب هایی پیرامون جایگاه همسرایان مختلف تعبیه می شود؛ چیزی که مناسب نسبت های بزرگ در برآمدگی پشت محراب است. گاهی نیز دخمه ای روی بخش شرقی بنا حفر می شود .
طاق های قوسی :
بصورت کاملا هلالی و خیلی کم به صورت شکست دار هستند. در طاق کاملا هلالی، طاق های دو دهنه رجحان داده می شود طاق دودهنه، طاقی با کمان های عرضی برای استحکام بخشیدن به طاق قوسی است. بخش بزرگی از تاریخ هنر رومانسک به گسترش طاق قوسی در همه بنابا کاهش فشار یا متعادل سازی فشارها تمایل دارد.
طالق لبه دار :
این طاق با داخل نمودن دو طاق هلالی تشکیل می شود. این نفوذ در لبه های برجسته ای آشکار می شود که به بهترین وجه فشار طاق قوسی را پراکنده می سازد.
گنبدها:
ضربدر محراب صلیبی شکل ممکن است بالای گنید قرار بگیرد .گنید هم ممکن است روی خرطومی با آویزهای دیگر باشد، عناصری که گذر از طرح مربعی را به طرح مدور(در سطح گنبد) در مورد آویزه هایا طرح هشت ضلعی در مورد خرطومی ها ممکن می سازد.
بخش بین دو ستون :
این بخش فضای محدود شده با عناصر عمودی روی جداره هاست. این ستون های تزیینی از اافتادن طاق قوسی دودهنه جلوگیری می کنند، فضایی بین دو ستون ایجاد می کنند و طاق قوسی را به تکیه گاه ها متصل می سازند.
پشتبند معلق :
حجم های برجسته ساختمان اند که دیوار بیرونی راه به منظور کاهش فشار طاق های قوسی ، پشتیبانی می کنند. درادامه مطلب …
