نمای سنگ
دو گروه از سنگ های طبیعی که در نمای ساختمان به کار می روند سنگهای آهکی و سنگ های آذرین هستند. سنگ های آهکی معمولا به دلیل وجود رگه هایی که در آنها دیده می شود، استحکام چندانی ندارند و مشکل سنگهای آذرین معمولا جذب آب پایین و عدم چسبندگی با بدنه ساختمان است. نمای ساختمان به دلیل قرار گرفتن در معرض شرایط جوی (باران، یخبندان، آفتاب و آلاینده ها از اهمیت خاصی برخوردار است. سنگ نما باید ویژگیهای خاصی داشته باشد تا بتواند در برابر این عوامل دوام بیاورد. بنابراین سنگی که جهت نما استفاده می شود باید شرایط زیر را داشته باشد:
۱. متناسب با آب و هوای منطقه باشد. سنگ باید متناسب با شرایط اقلیمی انتخاب گردد مثلا در مناطق سرد و مرطوب، سنگ باید دارای تخلخل بسیار کم باشد و گرنه ممکن است بر اثر یخبندان متلاشی شود یا در مکان هایی که امکان وزش طوفان شن وجود دارد، سنگ در معرض سایش بوده و باید مقاومت به سایش بالا داشته باشد.
۲. قابلیت صیقل خوردن و برش را داشته باشد.
٣. مقاومتهای کششی و خمشی نسبتا خوبی را دارا باشد.
۴. ترکیبات کانی شناسی آن باید در نظر گرفته شود.
کانی های مضر (کانیهای آهن در برابر آب و هوا اکسیده شده و در نتیجه فرسودگی زودرس را به وجود می آورند. وجود ناخالصی به صورت مجتمع در یک نقطه و یا یک امتداد، نقطه ضعف بوده و می تواند باعث تخریب سنگ شود.
۵. سنگ انتخابی باید چسبندگی خوبی را با ملات داشته باشد (دارای جذب آب مناسب باشد).
۶ .رنگ آن با ثبات باشد و در برابر بخارها و گازها و پرتو آفتاب پایدار باشد.
